donderdag 27 februari 2014

oh, land van mest en mist.....



 altijd een mooi gezicht een stel mannen op een groot schip.
verder nog wat foto's gemaakt van Aad en Harmen
  vooral met de drassige grond ervoor, moet altijd denken aan mijn opa's favoriete gedicht, van de Genestet, heel ouderwets maar ook mooi.
mijn opa woonde een groot deel van zijn leven in Indonesië, is er ook gestorven vlak na de oorlog, hij had een haat/liefde vehouding met Nederland.

BOUTADE

P.A. de Génestet  (1829 – 1861)

 O land  van mest en mist, van vuilen, kouden regen,
      Doorsijperd stukske  grond, vol killen dauw en damp,
Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen,
      Vol jicht en parapluies, vol kiespijn en vol kramp!

O saaie  brij-moeras, o erf van overschoenen,
     Van kikkers, baggerlui, schoenlappers, moddergoôn,
Van eenden groot en klein, in allerlei fatsoenen,
      Ontvang het najaarswee van uw verkouden zoon!

 Uw kliemerig klimaat maakt mij het bloed in de aderen
      Tot modder; ’k heb geen lied, geen honger, vreugd noch vreê.
 Trek overschoenen aan, gewijde grond der Vaderen,
      Gij niet op mijn verzoek . ontwoekerd aan de zee.
ik ben nog maar weer een rondje gaan lopen, de rietkragen bevallen me hier ook,
Nu lag Harmen aan "onze" kant van het water,

Geen opmerkingen: