We keken vanuit de stuurhut hoe hij richting de Kever zeilde. Later meerde hij weer af achter ons, voor de nacht.
en natuurlijk moest er ook nog wel even gezeild worden, naar de ondergaande zon.
Zo met tegenlicht en op de achtergrond de Anthonetta, is de Balgerij toch wel een mooie plek, vooral in voor- en najaar, in de zomer wil je hier niet zijn, dan is het hier afgeladen met Kruizers
Voormalig vrachtschip uit 1929, volgens sommigen de mooiste luxe motor, zo noemen ze dit type schip dat de zeilvaart van Nederland om zeep heeft geholpen. dit blog wordt van onder naar boven geschreven, zo moet het ook gelezen worden.
dinsdag 24 maart 2009
cocosmat in de stuurhut
Als we zo onderweg zijn kunnen we altijd wat kleine klusjes doen zoals de vervanging van de cocosmatten in de stuurhut.
onze scheepskat Amber
Onze siamees Amber van 15, heeft de hele winter de stuurhut niet gezien, en de buitenlucht niet opgesnoven, maar nu zo met het zonnetje heeft hij uren in de stuurhut liggen slapen, en is zelfs buiten geweest.
wolken, zon, wind en water
Vandaag, dinsdag was het eigenlijk prachtig weer, met veel zon, 's morgens nog veel wind, die 's middags weer afnam, de zon op het water en in onze stuurhut, dat leverde prachtige beelden op.
Maandag vertrokken richting de Balgerij, waar we met noord wester storm op komst lekker in de luwte konden afmeren aan een eiland.
Maandag vertrokken richting de Balgerij, waar we met noord wester storm op komst lekker in de luwte konden afmeren aan een eiland.
zondag 22 maart 2009
Met Jacques naar het Vennemeer
Ik had de havenmeester van het Vennemeer gebeld en we mochten aan de buitensteiger liggen, er is helaas veel veranderd, de houten huisjes zijn vervangen voor veel grotere stenen huizen, de moderne tijs slaat overal toe.
Maar het was toch leuk daar te zijn.
Hij genoot duidelijk van het varen over de bekende wateren, wij ook trouwens, du we maakte een rondje extra langs de paddestoelenhuisjes, de Dieperpoel, en het Norremeer.
Hij is altijd mijn favoriete oom geweest, toen ik klein was ik er altijd blij als ik zijn eend in de verte aan zag komen.
Als we in Leide liggen met het schip dan bel ik altijd en hij probeert de tijd te vinden om aam boord te komen, meestal lukt het wel, ondanks dat hij het altijd druk heeft, heel herkenbaar, de meeste mensen hebben het druk als ze met pensioen zijn.
Jacques, mijn moeders neef uit Leiden zeilde vroeger ook op de Kaag, hij woonde vlak na de oorlog in het huisje aan het Vernnemeer, waar ik vroeger met mijn ouders alle vrije dagen en vakanties doorbracht,
Als we in Leide liggen met het schip dan bel ik altijd en hij probeert de tijd te vinden om aam boord te komen, meestal lukt het wel, ondanks dat hij het altijd druk heeft, heel herkenbaar, de meeste mensen hebben het druk als ze met pensioen zijn.
Jacques, mijn moeders neef uit Leiden zeilde vroeger ook op de Kaag, hij woonde vlak na de oorlog in het huisje aan het Vernnemeer, waar ik vroeger met mijn ouders alle vrije dagen en vakanties doorbracht,
hoerakoebrug!
We wilden Leiden in, maar vanwege baggerwerkzaamheden en steigeraanleg, was dat niet mogelijk. dus zijn we net voorbij de Leiderdorpse- of Stierenbrug afgemeerd, ook wel de Hoerakoebrug genoemd, door mijn oom Jacques, die verderop nog in beeld komt.
boegwater
onderweg naar Leiden, maakte ik deze foto van onze boeggolf, zo van bovenaf gezien een fantastisch gezicht en gehoor!
meevaren tot de Kock van Leeuwensluis
Ja en dan weer van boord, met pappa en mamma weer terug naar huis.
Willem Noorlander de sluiswachter wilde nog even in het erft kijken naar een beugel waarvan wij de functie niet begrepen. Hij wist ook niet zeker waar hij voor diende.
zondag 15 maart 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)