Voormalig vrachtschip uit 1929, volgens sommigen de mooiste luxe motor, zo noemen ze dit type schip dat de zeilvaart van Nederland om zeep heeft geholpen. dit blog wordt van onder naar boven geschreven, zo moet het ook gelezen worden.
zaterdag 31 december 2005
Kerstverlichting in de sneeuw
Deze foto is gisteren, 30 december gemaakt.
De eerste sneeuw, onder de kerstverlichting. Geen betere plek dan het Haringvliet, dachten we vorig jaar en nu nog.
De wal lokt ons nog niet.
Langszij de Bruintje Beer, onze sloep onder dekzeil.
In de verte lotgenoten.
vrijdag 30 december 2005
Het kwadrant met de originele stuurketting. Hij hing volgens de expert van de EFM wat slapjes. De spanbouten waren aan het eind dus hebben we een paar schalmen weggeslepen en er een stevig harp tussen gezet. Het werkt. Met dank aan Michiel die veel kan met ijzer. Geef mij maar hout.
We hebben ook de Brusselse lantaarn onder handen genomen. Een deel van het glas (zonnetjes glas) was gebroken en verder zag hij er ook niet uit. Het glas is niet meer te krijgen. Het meest in de buurt kwam fijn cathedraal. Omdat ik uitsluitend blanke percoleum heb gebruikt kan ik in het voorjaar opnieuw aan de gang. Al doende leert men.
donderdag 29 december 2005
ons roefje
.
Deze zomer hebben we de roef van de Anthonetta Havannabruin geschilderd. Plotseling een heel ander schip. De vorige eigenaar die hier pas nog was vond het geloof ik helemaal niks. We laten het voorlopig even zo. Wat vinden jullie ervan?
Deze zomer hebben we de roef van de Anthonetta Havannabruin geschilderd. Plotseling een heel ander schip. De vorige eigenaar die hier pas nog was vond het geloof ik helemaal niks. We laten het voorlopig even zo. Wat vinden jullie ervan?
luxe motor Anthonetta
bouwjaar 1929
werf Bijlholt (Foxhol Groningen)
motor Gardner
lengte 27.03 m
breedte 5.05 m
kruiphoogte 4.30 m
eigenaars: Carla Noomen &
Aad Onneweer
ligplaats Haringvliet Rotterdam
op de Maas
Dit is de "Anthonetta", onze luxe motor, die we in juni 2004 hebben gekocht en waar we, Aad en ik Carla, sindsdien op wonen. We hadden in het begin nog geen vaste ligplaats. We hadden bij verschillende museumhavens een aanvraag ingediend. Het werd Rotterdam.
We hadden intussen onze papieren (zie:Otje) gehaald maar durven nog steeds niet zonder deskundige begeleiding te varen. Vooral het manouvreren vinden we nog griezelig. Gelukkig kennen we een aantal ervaren schippers, de een nog meer ervaren dan de ander. En iedere schipper stelt andere eisen. We kunnen daar over op deze blog niet in detail gaan. We kunnen wel vermelden dat we heel blij zijn met alle hulp die we krijgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)