De meerkoeten proberen de overblijfselen van het nest op het roer te redden, zijn duidelijk in paniek, maar na een tijdje vertrekt de Henwima, spoelt met het schroefwater de resten van het roer en de meerkoeten weten het even niet.
ik vetrek weer met bootje naar de overkant pak een ei hou het praktisch onder de neus van de meerkoet leg het op de kant en vaar weer terug.
Na een half uurtje hebben ze het gelukkig gevonden en gaan weer bij toerbeurt aan het broeden. Myrthe weer gelukkig, en misschien is het niet voor niets geweest, weet niet hoe lang de eieren zonder warmte kunnen, gelukkig scheen de zon en was het redelijk lekker weer.
laten ze nou besluiten te gaan varen.....! mijn kleindochter natuurlijk in paniek, en oma de reddende engel (nu ben ik haar held van de week) want we laten het roeibootje zakken en oma trekt ten strijde, biedt maar eens een woedend blazende meerkoet met opgestoken vleugels het hoofd.
maar een groot mens durft hij toch niet aan, dus ik grijp het nest mét eieren ( 7 stuks) en leg het na wat lastig manouvreren op de wallekant in een kuiltje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten