Onze vlaggen beschenen door Ron´s schijnwerper
helaas begon het te (stort)regenen voor de stoet op de Bogen liep, en jammer voor Daam, had niemand zin in een biertje.
overal hingen vlaggetjes
Daam had zijn best gedaan het zag er aantrekkelijk uit
wij keken tegen de achterkant aan, zag er ook gezellig uit,....een verlichtte dame!
er werd ook nog een spandoek opgehangen om de wandelaars welkom te heten,
op het voordek van de vriendschap zat een pianist, Anne heeft alles uit de kast gehaald om de man in het zonnetje te zetten .....en om hem uit de regen te houden, een witte fok boven het hoofd dan nog een bruine fok opgehangen zodat hij uit de wind zat. beschenen door twee groene schijnwerpers, zat de man te spelen.
maar waar bleven die wandelaars nou??
onze havenjongens!
Daam was er ook klaar voor, de mensen konden komen.
de Anthonetta in de avondzon
we besloten even een biertje te gaan drinken bij Daam, Aad en Ron deden een spelletje Schaak
en dan vanaf de Bogen, drie stuurhutjes... dat zie je daar niet vaak in het zeilschepenbolwerk
de koppen naast elkaar.
v.l.n.r. Aad, Kelly en Ron
en daar lagebn we dan zij aan zij, mooi gezicht toch?
ik trok het achterschip richting de Gouwestroom
toen was het plan om de koppen vlakbij elkaar te trekken en de konten omwijd zodat we als een waaier lagen.dat had wel enige voeten in de aarde voor alles met regenbuien en dus pauze´s tussendoor goed lag, met hulp vanaf de Gouwestroom.
het was een behoorlijk natte boel, maar we lagen, de feestvlaggen hingen,
Brecht stond op de Vriendschap te kijken.
Al gauw begon het weer behoorlijk te regenen, het viel met bakken uit de lucht, dus Ron legde het geheel tegen het remmingwerk en we wachtten tot het droog werd om af te meren.
We wachtten ook op de sluiswachter, die dubbel rood moest geven, maar het was 17.00 uur dus waar hij op wachtte wisten we niet.
Toen bleek later dat sluiswachter dacht dat hij tot 18.00 moest draaien Ron en ik gingen op het bord kijken daar stond toch echt 17.00.
de sluiswachter had zich vergist, dacht dat het zondag was, dus hij sloot de boel af en wij konden vastknopen.
de lucht bleef dreigend, maar we naderden de sluis.
en dan samen onderweg naar de sluis na eerst een enorme bui te hebben afgewacht.
Ron is er bedreven in om de schepen zo aan elkaar vast te leggen dat ze keurig samen opvaren, we deden samen de trossen.
wij besloten om met de Hoop doet leven voor de sluis te gaan liggen, na sluitingstijd natuurlijk,
Hier op de foto Kelly Ron´s vriendin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten