We roeiden richting de guldenbrug, ze vond het spannend want we wisten niet of we er onderdoor konden.dus samen op onze knieen, voorzichtig proberen, ja hoor het ging, we hadden een cm of 6 over.
Ik voelde haar handje in mijn hand kruipen, en zag een grote grijns op haar gezichtje.
Dat was leuk.
Toen zijn we doorgeroeid richting de stad net voor de Rabatbrug stuurboord uit.
de brug die daar lag was nog lager, we hadden 2 cm over, maar het lukte.
Een paarc dagen daarna met Rune de kleinzoon van Aad en Barend zijn zoon naar de overkant geroeid, na een mislukt experiment de dag daarvoor, toen wilde hij niet.
Maar toen we de dag daarna gingen roeien wilde hij er niet meer uit, hij had er reuze plezier in, zijn handje in het water.
Toen ik ze aan de overkant weer aan wal zette begon hij te huilen.
Maar de gewoonte is nu dat we ze overzetten als het niet regent, als een echte veerdienst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten