als wij over de brug richting station lopen zien we de Mathilde al door de volgende brug gaan.
door de brug
mooi gezicht zo zo'n stoer schip,
als we op bij de Swaenswijkbrug staan zien we de Mathilde de brug naderen
daar gaan ze
we hopen dat ze een prettige paar dagen op de Kaag zullen doorbrengen, aan het weer zal het niet liggen.
wij gaan op weg naar het station
wij lopen nog een stukje mee langs de kant
Kari voelt zich prima aan het roer,
we gaan de bocht door en varen naar de plek waar wij afstappen
dit is een spoorwegbrugtuintje
Martine houdt de boel voor in de gaten
dus we haasten ons erlangs en ja hoor we roepen nog even de Hef op, die de spoorbrug en daarna de Hef voor ons opent
we passeren de containerhaven, we hebben nog even contact met de Domino, die ons meld dat we er langskunnen en dat de spoorbrug al groen licht heeft
dan doemt de volgende brug (Boskoop) op in de verte
met nog een aardige houten stuurhut
weer een tegenligger
er wordt weer aan de oever gewerkt, als er een wat sneller schip langs komt staan de mannen vast met hun voeten in het water
hier en daar komen ons wat tegenliggers tegemoet
dus het lukt
en dan de volgende brug waar we zo te zien niet onder door kunnen maar de brugwachter verzekert ons dat we 24 mtr boven ons hebben en Kari verzekert ons dat schip en mast niet meer dan 22 mtr hoog zijn.
de mensen in het zeilbootje klampen zich vast aan de Matrhilde
bij Waddinxveen houdt de Domino in er komt eerst een tegenligger door de brug
we tuffen achter de Domino aan met voor ons nog een zwabberend zeilbootje
Martine bediend de marifoon dat valt nog niet mee het is de eerste keer, en ik herinner me nog goed de stress van mijn eerste keer toen ik de marifoon moest bedienen, maar je raakt er vrij snel aan gewend.
en we laten de spoorbrug achter ons
maar de brug ging op tijd open, eerst ging de Domino erdoor die al langer lag te wachten, daarna wij. als je dan omhoog kijkt en je ziet de mast de brug naderen dan denk je tot het zover is dat het echt niet gaat lukken, de mast is veel te hoog.
we dachten, en dat stond ook in de almanac om 10.13 door de brug te gaan, maar dat was veranderd in 10.27, of dat alleen voor nu gold of dat het standaard is geworden weet ik niet.
wij zijn niet gewend dat alle bruggen voor ons open moeten maar met zo'n mast ontkom je zelfs niet aan een opening van de spoorbrug.
het weer zat mee, de bruggen ook
Aad en ik voeren mee tot Alphen
maar maandag de stoute schoenen aangetrokken en van wal gestoken
Kari en Martine hebben al lang het plan om te gaan veren met de Mathilde maar er kwam van alles tussen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten