2 m3 kachelhout

2 m3 hout aan boord gesjouwd, we hadden haast niets meer en aangezien we bijna alleen maar hout stoken en het toch wel erg koud wordt buiten niet onnodig.

De voorraad hout ligt hoofdzakelijk in het erft, maar we moesten toch wat achter de kachel stapelen, dat ziet er prettig uit, het sjouwen van hout aan boord geeft toch wel een oergevoel.

Als de kachel dan toch weer lekker brandt, dan genieten we extra.

Sommige lui schijnen helaas niet te begrijpen dat de kachel toch wel even rookt als je hem aansteekt, dan worden we even en passent op de kade aangesproken met de vraag 0f we soms ander hout hebben!?!?

We proberen de kachel zo netjes mogelijk te stoken, we houden het altijd goed in de gaten omdat we zo weinig mogelijk rook willen produceren.

Meestal zie je alleen aan de trilling van de lucht boven de schoorsteenpijp dat de kachel brandt.

Ruiken doe je een houtkachel natuurlijk wel, maar een diesel gestookte c.v. ruik je ook.

Haringvliet, met als derde schip links de Anthonetta

Dus daarom hebben we een ligplaats in Gouda aangevraagd, dat verliep vrij soepel.
Op 14 november hebben we het contract getekend.






In het midden van de foto Floor Pothoven daarnaast Bas Beukering, beiden van het bestuur.

Zo ziet het Haringvliet er nu uit, veel smaller,

Maar nu zonder de Anthonetta, we zijn verhuisd, weggevaren naar Gouda, wat een rust.

De Disco Riva aan de overkant hield ons 4 nachten per week wakker tot 4.30 uur, niet uit te houden natuurlijk, ze waren niet voor rede vatbaar.

Zelfs het meldpunt van de milieudienst Rijnmond heeft moeite ze tot bedaren te brengen, in ieder geval hadden wij er schoon genoeg van

Haringvliet 1929

Zo zag het Haringvliet eruit in 1929. Prachtig het mannetje vooraan links metde zak op zijn rug, rechts op de foto paard en wagen.

Op het voordek van de schepen die voor de Spanjaardsbrug liggen te wachten twee jongetjes met elkaar in gesprek.

En dan goed te zien, hier en daar een zonnetent, blijkbaar vaak in gebruik bij de luxe motors in die tijd


De schepen lagen allemaal met de kop naar de wal, zoals nu nog alleen aan de zuidkant het geval is.

Klinken!

Klinkwerk aan de Vriendschap, op de werf.

handig om hulp te hebben, want als je dit alleen moet doen,

krijg je het nooit voor elkaar. met die roodgloeiende klinknagels.

De IJssel op

Wat een prachtig en ook treurig gezicht, de donkere sluis uit, het vage zonlicht in, Myrte aan het roer met Jan-Pieter.

De Mallegatsluis

De Goede Verwachting in de Mallegatsluis, met aan boord Jan-Pieter, Maurits, en Myrte.

Aad op de kade.

Op naar de Mallegatsluis

In een vage mist de laatste tocht door de Tufsingel,

dat zal niet meegevallen zijn

En nog even wachten op de sluis langszij bij de andere "Goede Verwachting" van Koos

avondzon in de Kattensingel

Zo de Kattensingel in met de zon in de rug en in het water

wat kan ik hier nog bij zeggen?

Afscheid van "de Goede Verwachting"

Het afscheid van de Goede Verwachting kwam toch nog onverwacht.
Jan- Pieter belde Aad of hij wilde helpen Binnenvaren, dus ze hebben samen de G-V voor een nachtje in de Kattensingel gelegd, dit gaf nog wat problemen met de havenmeester, die vond dat zo'n schip in de Turfsingel hoorde.

avondlicht

De prachtigste zonsondergangen zien we vaak op de Braassemermeer, waar we nog een paar dagen voor anker lagen voor we weer naar Gouda voeren

de laatste avond in de Balgerij,

een prachtige avond.

het Vennemeer

Even een tochtje over de Kaag, we kwamen langs de Kaagsociëteit, vlak bij de Zijpe die naar het Vennemeer voert, waar ik mijn kindertijd sleet.

ik heb er leren zeilen in mijn negen voets jolletje



.

Hoe vaak ik hier door de Zijpe zeilde en over de Kaag zwierf, alleen of met mijn vriendin Florien, ik weet het niet meer, maar het vaak.
Het was zo leuk om door de Zijpe naar het Vennemeer te varen met de Anthonetta.

Een rondje Vennemeer, het bracht me even terug in de tijd.

september, tijd voor de sloepenreunie op de Kaag

Ja en voor je het weet is het weer september, waar dan de sloepenliefhebbers weer bij elkaar komen,
nou ja sloepen..... er komen wel steeds meer andere bootjes bij.

optimistisch

en als je dan zwart van de teer opkijkt zie je een heel kleurig zeiltje langskomen

als je daar niet "optimistisch" van wordt

De luiken "teren"

wat is er mooier dan vers "geteerde" luiken?

Zo lijkt het net of Aad alles alleen doet,

maar tussen de foto's door doe ik echt mee.




eerst een kleine reparatie,
een rot plekje wegwerken





want de luiken moesten nodig weer "geteerd" worden
Gelukkig kregen we laatst nog een paar rollen presenningband.

Weer terug naar Gouda

Nog een nachtje op de Vecht aan het remmingwerk van de sluis en dan weer naar richting Gouda

het stuntteam

Er was een stuntteam ingehuurd en de opnames gingen in gedeeltes





eerst sprong de stuntman met fiets vanaf de kant op de luikenkap van het schip, terwijl we de sluis binnenvoeren.

Na van achter naar voren over de planken te zijn gefietst, reed hij opnieuw via de wal over een speciaal geconstrueerde oprit en sprong dan weer via een springplank van het schip af

In de spot is hiervan niets te zien natuurlijk het lijkt of het in een beweging doorging.

klik op de titel van dit artikel en je ziet de Making off op You Tube

Begin van de opnames

zo begon het dus, een eindeloos aantal keer de sluis in en uit varen, Aad aan het stuurwiel de namaakschipper voor de stuurhut, met pet een baard natuurlijk anders ben je geen echte schipper.

Aad was na 4 uur sluis in en uit wel moe, je moet toch heel geconcentreerd bezig zijn.

Opnamedag

En toen was het opnamedag, om 5.30 op, om 6.00 stak ik mijn hoofd buiten de stuurhut, en trof daar nogal een circus aan.














We hadden niets gehoord, maar er stonden vrachtwagens cameras en ca 40 man rende rond.

Het Hemeltje

Het is wel duidelijk waarom deze sluis het hemeltje heet.
We maakten ons ook nog wat zorgen over het weer, het regende bijna constant

We meerden af aan de "Vechtkant" van de sluis, een week voor de opnames.
Ik moest nog werken, elke dag naar den Haag, lastige verbinding via een busdienst naar Hilversum en dan met de trein, kortom je moet er wat voor over hebben..

klik op de titel van dit artikel

varen op de Vecht

We hadden de Vecht nog nooit bevaren, maar er wel veel over gehoord. het lastige is dat hij voor ons pas toegankelijk is bij Nichtevecht, daar zit een beweegbare brug.

Prachtige oevers, met mooie boomgaardjes.
We gaan er beslist nog naar terug, maar dan op 3x24 uur plek

Jelier & Schaaf

Op een dag werden we gebeld door Alfred Schaaf van het ontwerpbureau Jelier & Schaaf, met de vraag of we met de Anthonetta mee wilden doen aan een reclamespot van de TNT post.

Op de vraag hoe ze aan ons telefoonnummer kwamen, vertelde hij dat hij ons schip had gevonden op de website van de LVBHB, die weer verwees naar ons weblog.

We moesten er wel voor naar de Vecht varen.

klik op de titel van dit artikel

de Koekfabriek

Toen we in Almaar lagen lazen we in de bijlage van de Volkskrant een stuk over de koekfabriek,
een restaurant in het voormalige Verkadegebouw aan de Zaan.
We besloten te bellen of we er konden afmeren, dat kon dus web hebben daar tot ons plezier twee nachten gelegen, heerlijk bij de koekfabriek gegeten.
Daarna werden we door de eigenaars uitgezwaaid, een bijzonder prettige ervaring

biertjes

eindelijk zit de railing er op, daar moest op gedronken worden natuurlijk

Dit is Ricus de zwager van Aad tevens de baas van de werf

de railing erop

Om de railing erop te zetten moest er wel worden samengewerkt, het was een onhandelbaar ding. Alle mankracht werd ingezet.
Maar het is gelukt en het ziet er prachtig uit