Ons avontuur had zeker de hele middag in beslag genomen.
Maar ja, om tijd zitten we hier niet verlegen.
Voormalig vrachtschip uit 1929, volgens sommigen de mooiste luxe motor, zo noemen ze dit type schip dat de zeilvaart van Nederland om zeep heeft geholpen. dit blog wordt van onder naar boven geschreven, zo moet het ook gelezen worden.
Zo ziet het Haringvliet er nu uit, veel smaller,
Maar nu zonder de Anthonetta, we zijn verhuisd, weggevaren naar Gouda, wat een rust.
De Disco Riva aan de overkant hield ons 4 nachten per week wakker tot 4.30 uur, niet uit te houden natuurlijk, ze waren niet voor rede vatbaar.
Zelfs het meldpunt van de milieudienst Rijnmond heeft moeite ze tot bedaren te brengen, in ieder geval hadden wij er schoon genoeg van
Klinkwerk aan de Vriendschap, op de werf.
handig om hulp te hebben, want als je dit alleen moet doen,
krijg je het nooit voor elkaar. met die roodgloeiende klinknagels.
Wat een prachtig en ook treurig gezicht, de donkere sluis uit, het vage zonlicht in, Myrte aan het roer met Jan-Pieter.
In een vage mist de laatste tocht door de Tufsingel,
dat zal niet meegevallen zijn
En nog even wachten op de sluis langszij bij de andere "Goede Verwachting" van Koos